چه انتظار عجيبي،تو بين منتظران هم عزيز من چه غريبي،عجيبتر كه چه آسان نبودنت شده عادت، چه بيخيال نشستيم، نه كوششي، نه وفايي،فقط نشسته وگفتيم:خدا كند كه بيايي.
هر روز كه ميگذره يك روز به ظهور نزديكتر مي‌شويم.به خودِ امام زمان چه‌طور؟ چرا اينقدر دلتنگي؟ اندكي صبر سحر نزديك است!!!!!!!!!!!
