اگر اجازه دهيد نكته‌اي در مورد ازدواج حضرت علي (ع) با ام البنين برايتان بنويسم:
در سال 24 هجري حضرت علي (ع) از برادرش عقيل (پدر حضرت مسلم) كه علم انساب (علم شناخت نسب اشخاص) مي‌دانست درخواست كرد كه در ميان قبايل عرب زني كه دختر مردان دلير باشد براي او بجوديد تا با او ازدواج كرده و به واسطه او صاحب پسراني دلاور شوم.
جناب عقيل به او فاطمه دختر حزام بن خالد بن ربيعه از قبيله بني كلاب (همان قبيله‌اي كه متأسفانه شمر نيز از ان قبيله بود) را به معرفي نمود و گفت با او ازدواج كن كه در همه عرب دلاور تر از پدران وي نيست.
دليل اينكه او را ام‌البنبن مي‌نامند اين است كه: روزي اين بانوي گرامي از حضرت علي (ع) درخواست كرد كه ديگر او را فاطمه صدا نكند زيرا بچه‌هاي حضرت فاطمه وقتي اين نام را مي‌شنوند ياد مادرشان افتاده و بسيار ناراحت مي‌شوند. اين شد كه حضرت لقب ام‌البنين را به ايشان دادند.