« هوالعلی الاعلی »
روزی که با خبر شدم ثبت نام اعتکاف رجب مسجد جامع گوهرشاد شروع شده ، طبق عادت هرساله به فکر ثبت نام افتادم اما اصلأ فکرشم نمیکردم که اسمم توی قرعه کشی در بیاد ...
اسم خودم و همسر رو نوشتم و بهش گفتم : میدونم اسمم درنمیاد ها ولی همیشه یه ذوقی دارم ! نمیدونم شاید دوست دارم حداقل آقا بدونه منم دلم اونجاست ...
یادمه به شوخی گفتم : حتی اگه بین دو نفر قرعه کشی بشه ، اسم من در نمیاد !
دو هفته بعد ، 8 صبح وقتی با صدای پیامک گوشیم از خواب بیدار شدم و پیامک : " سرکار خانم ..... ، شما در قرعه کشی اعتکاف مسجد جامع گوهرشاد پذیرفته شده اید .... " را دیدم ، یقین پیدا کردم که اصلأ ربطی به قرعه کشی نداره !
خودش باید بخواد و حالا خواسته بود ...
کمتر از ده روز بود که از مشهد برگشته بودم و همسر هم مرخصی نداشت که منو ببره ، اما در نهایت ناباوری دوباره تموم مقدمات سفر ِ من ِ روسیاه از این فاصله 1400 کیلومتری تا مشهد مقدس جور شد ...
از پول گرفته تا هتل و همسفر و بلیط قطار و ...
تموم لحظاتی که از کرمانشاه به سمت مشهد راه افتادم تا حتی رسیدن به حرم و معتکف شدن و ... توی بهت مطلق بودم و به جرأ ت میتونم قسم بخورم که اون سه روز بهترین لحظات زندگیم تا پایان عمر خواهد بود ...
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن.1 : تا همیشه مدیون الطاف خدای مهربون و امام رضای رئوف (ع) خواهم بود ... تا همیشه ...
پ.ن.2 : دیدن گنبد از پشت این درب و از این زاویه ، از اون تجربه های ناب این سه روز بندگی و معتکف شدن در حرم بود ...
پ.ن.3 : خداروشاکرم که من رو از مسلمین و شیعیان قرار داد تا بتونم از این لحظات معنوی بهره ببرم .
پ.ن.4 : این متن در همان زمان نوشته شد اما موفق به پست آن نشدم . خیلی التماس دعا / یا علی مدد
نویسنده » نرگس » ساعت 3:35 صبح روز
چهارشنبه 93 خرداد 21
به نام محبوب رضا...
اللهم انی وقفت علی باب من ابواب بیوت نبیک ...
چقد این اذن دخول با دلم بازی می کند ...چقد دلم لک زده برای ایستادن در پشت ورودی های حرم امام رئوف و خواندن اذن دخول ...
دلم لک زده برای رد اشکهای داغی که بی هیچ واسطه ای گونه هایت را نوازش می دهند ...
همین چند روز پیش تولدش را در حرم باصفایش تبریک عرض کردم اما انگار سال هاست به مشهد نرفته م و چشمم به گنبد و ضریح نیفتاده است ...
دلم نوشیدن زمزم از سقاخانه اش را می خواهد ...
دلم ایستادن و زل زدن به پنجره فولاد و زمزمه های پر از راز و نیاز بیماران و آرزومندان و ... را می خواهد ...
دلم رقص پرچم سبز روی گنبد طلایی حرمش را می خواهد ...
دلم نوازش خنکای عطر حرمش را مطالبه می کند وقتی نزدیک ضریح باصفایش می شوی ...
دلم نشستن در ایوان مقصوره صحن گوهرشاد را التماس می کند ...
ایوان طلا ... روبروی ضریح ... دار الهدایه ...دارالحجه... صحن جمهوری ...صحن آزادی...ورودی شیخ حرعاملی...
دلم چه تقاضاها که ندارد ...
باز هم دلتنگ امام رئوفم ...کاش تمام روزها و شب هایم در حرم مولای مهربانی ها سپری میشد ...
**********************************
پ.ن.1 : تا آخر عمرم میگم : بنویسید به روی قبر و به روی کفنم ...عاقلا دیوونه ی امام رضا منم منم ...
پ.ن.2 : میلاد امام مهربونی ها در حرم باصفاش دعاگوی تک تک دوستان نتی و غیر نتی بودم .(اگر بپذیرند )
پ.ن.3 :یا امام رضا رهام نکن ...یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 11:7 عصر روز
سه شنبه 89 آبان 4
..:: هوالرحیم ::..
ز تار و پود جان فریاد دارم هوای صحن گوهرشاد دارم
یادش بخیر چه خاطراتی با بچه ها داشتیم اینجا.....................
آخ امام رضای مهربونم دلم خیلی هواتو کرده .....خـــــــــــیلی.....
مداحی زمینه وبلاگ رو گوش بدید
یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 1:35 صبح روز
پنج شنبه 88 آذر 12
هوالمحبوب العارفین
یادش بخیر 38 روز پیش،چشم هایم را در صبحی که خیلی هم سرد بود و بارانی به روی گنبد امام رئوفم باز کردم و چه نماز دل نشینی خواندم آن روز ...
امام رئوفم دل تنگت هستم مرا به سوی خویش بخوان...
چقدر دل تنگ صبح های دلچسب حرم و صدای نقاره خانه ام ...
چقدر دل ملکوتی می شود وقتی زیر باران رحمت خدا در حرم امام رئوف خیس لطفش می شوی...
چقدر دلتنگ صحن گوهرشادت هستم مولاجان ، مرا دریاب امام خوبیها...
یا علی مدد و در پناه حق
نویسنده » نرگس » ساعت 2:45 صبح روز
شنبه 87 آذر 30
