بی شک یکی از لحظاتی که در این دنیای شلوغ و درهم برهم ، فارغ از همه چیز می شوم و قطعه ی کوچکی از بهشت برایم مجسم می شود ، آن لحظاتی است که در سکوت شب و جاده ، به یک مداحی زیبا گوش می دهم و به چیزهای خوب فکر می کنم ...
چیزهایی مانند دوست داشتن خدای ستار و رحمان...
مانند محبت و عشق به اهل بیت (علیهم اسلام ) ...
مانند تکرار نام اهل بیت و توسل به آن ها... مانند افتخار شیعه بودن ...
پ.ن. خدایا تا همیشه شکر بخاطر همه نعمت های ریز و درشتت / یا علی مدد
نویسنده » نرگس » ساعت 1:0 عصر روز
دوشنبه 92 بهمن 7