روز و شب رو در حالی سپری میکنی - که علیرغم اینکه اتفاق بدی نیفتاده - حس خوشایندی نداری ؛
یه جورایی خسته ای ، کلافه ای ؛ سردرگمی ؛ نمیدونی چته ؛
نمیدونی چرا دیگه اون آرامش قبل رو نداری ؛ نمیدونی چرا اینقدر بی قراری ...
یه قرار دوستانه میذاری ؛ میری عیادت یه مریض ؛ به عزیزی هدیه میدی ؛ از دوست های قدیمیت خبر میگیری ؛
یا نه اصلا میای همه ی اونایی که در حقت بدی کردن رو می بخشی ؛ همه رو ...
تفریح ؛ گردش ؛ مسافرت ؛ زیارت و ...و ...و ولی هیچکدوم فایده ای نداره !
هرکاری میکنی اون حس و حال آرومی که داشتی برنمیگرده ؛
انگار یه چیزی گم کردی که هرچی بیشتر میری دنبالش کمتر پیداش میکنی ...
به هر دری میزنی ناامید میشی ؛ حتی نماز هم بهت اون آرامش قبل رو نمیده ؛
حتی دیگه زیارت قبور شهدا تسکین قلبت نیست ؛
عصر پنج شنبه شده و این تلاطم درونت داره از پا درت میاره ؛
دیگه کم کم داری نا امید میشی که یهو یاد این آیه می افتی " نحن اقرب من حبل الورید ... "
یادت میفته اولین جایی که باید میرفتی رو گذاشتی آخر ِ کار اومدی !
میری وضو میگیری ، سجاده ت رو باز میکنی و تا خود آسمون بال میگیری ...
شرمنده میشی که داری دربی رو میزنی که باید اولین بار سراغش میرفتی ولی گذاشتیش آخر آخر...
اصلأ همین که بفهمی این همه مدت زمین خوردی تا اونی که فراموش کردی رو یادت بیاد یه حالی میشی ...
دعای کمیل رو باز میکنی و با خط به خطش اشک میریزی و صداش میزنی ...از ته ته دل ...
میگی ببخش تورو یادم رفت ...ببخش که نفهمیدم باید تورو صدا بزنم ، از تو کمک بخوام ، از تو آرامش گم شده م رو بخوام ...
ببخش که یادم رفت گاهی باید یادم بیاد که خدای مهربونی دارم که همیشه هوامو داشته ...
ببخش که یادم میره این همه نعمت و الطاف و بخشش و ستار بودنت رو ...ببخش که تو روزمرگی هام گمت کردم ...
وقتی تلاطم روحت آروم آروم میشه میفهمی که این حس نزدیک شدن به خدا همون چیزیه که کم داشتی ...
اونوقت تو اون لحظه همین که با تموم وجودت حس میکنی یه خدای مهربونی داری که هیچوقت تنهات نذاشته ،
بزرگ ترین خوشبختی ها و دلخوشی های عالم مال تو میشه و به یه "آرامش مطلق " میرسی ...
آرامش مطلقی که هیچ جای دیگه ای نمیتونی پیداش کنی ...
..........................................................................
پ.ن.1 : خدای خوبم دوستت دارم .هیچوقت رهام نکن . هیچوقت
پ.ن.2 : حالا که بنده ت عادت کرده که فقط موقع گرفتاری یادت کنه ، همیشه منو گرفتار کن که راه خونه ت رو گم نکنم ...
پ.ن.3 : داشتن همسر خوب نعمتیه که هرچی هم بابتش شکر کنی کمه . خدایا ازت ممنونم :)
پ.ن.4 : خیلی التماس دعا / یا علی و یا حق