روز و شب رو در حالی سپری میکنی - که علیرغم اینکه اتفاق بدی نیفتاده - حس خوشایندی نداری ؛
یه جورایی خسته ای ، کلافه ای ؛ سردرگمی ؛ نمیدونی چته ؛
نمیدونی چرا دیگه اون آرامش قبل رو نداری ؛ نمیدونی چرا اینقدر بی قراری ...
یه قرار دوستانه میذاری ؛ میری عیادت یه مریض ؛ به عزیزی هدیه میدی ؛ از دوست های قدیمیت خبر میگیری ؛
یا نه اصلا میای همه ی اونایی که در حقت بدی کردن رو می بخشی ؛ همه رو ...
تفریح ؛ گردش ؛ مسافرت ؛ زیارت و ...و ...و ولی هیچکدوم فایده ای نداره !
هرکاری میکنی اون حس و حال آرومی که داشتی برنمیگرده ؛
انگار یه چیزی گم کردی که هرچی بیشتر میری دنبالش کمتر پیداش میکنی ...
به هر دری میزنی ناامید میشی ؛ حتی نماز هم بهت اون آرامش قبل رو نمیده ؛
حتی دیگه زیارت قبور شهدا تسکین قلبت نیست ؛
عصر پنج شنبه شده و این تلاطم درونت داره از پا درت میاره ؛
دیگه کم کم داری نا امید میشی که یهو یاد این آیه می افتی " نحن اقرب من حبل الورید ... "
یادت میفته اولین جایی که باید میرفتی رو گذاشتی آخر ِ کار اومدی !
میری وضو میگیری ، سجاده ت رو باز میکنی و تا خود آسمون بال میگیری ...
شرمنده میشی که داری دربی رو میزنی که باید اولین بار سراغش میرفتی ولی گذاشتیش آخر آخر...
اصلأ همین که بفهمی این همه مدت زمین خوردی تا اونی که فراموش کردی رو یادت بیاد یه حالی میشی ...
دعای کمیل رو باز میکنی و با خط به خطش اشک میریزی و صداش میزنی ...از ته ته دل ...
میگی ببخش تورو یادم رفت ...ببخش که نفهمیدم باید تورو صدا بزنم ، از تو کمک بخوام ، از تو آرامش گم شده م رو بخوام ...
ببخش که یادم رفت گاهی باید یادم بیاد که خدای مهربونی دارم که همیشه هوامو داشته ...
ببخش که یادم میره این همه نعمت و الطاف و بخشش و ستار بودنت رو ...ببخش که تو روزمرگی هام گمت کردم ...
وقتی تلاطم روحت آروم آروم میشه میفهمی که این حس نزدیک شدن به خدا همون چیزیه که کم داشتی ...
اونوقت تو اون لحظه همین که با تموم وجودت حس میکنی یه خدای مهربونی داری که هیچوقت تنهات نذاشته ،
بزرگ ترین خوشبختی ها و دلخوشی های عالم مال تو میشه و به یه "آرامش مطلق " میرسی ...
آرامش مطلقی که هیچ جای دیگه ای نمیتونی پیداش کنی ...
..........................................................................
پ.ن.1 : خدای خوبم دوستت دارم .هیچوقت رهام نکن . هیچوقت
پ.ن.2 : حالا که بنده ت عادت کرده که فقط موقع گرفتاری یادت کنه ، همیشه منو گرفتار کن که راه خونه ت رو گم نکنم ...
پ.ن.3 : داشتن همسر خوب نعمتیه که هرچی هم بابتش شکر کنی کمه . خدایا ازت ممنونم :)
پ.ن.4 : خیلی التماس دعا / یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 11:44 عصر روز
جمعه 91 فروردین 25
خوشبختی میتونه همین لحظه ها و اتفاقات کوچیک زندگیمون باشه .
یه قدم زدن دو نفره توی هوای سرد برفی یا هوای ملایم و خنک بهاری
گرفتن هدیه از یه عزیز یا دادن هدیه به کسایی که برات عزیزن
گوش دادن به یه موسیقی آروم در کنار همسرت
یه دعای کمیل خصوصی دونفره
یه پنج شنبه مهمون شهدا شدن
زل زدن به طبیعت ، گل ها ، آبشارها و نعمت های الهی
یا حتی دیدن لبخند روی لب شریک زندگیت ...
این روزها از تموم اتفاقات ریز و درشت زندگیم لذت می برم و
خوشبختی رو با همه وجود حس می کنم ...
خدایا بخاطر تموم داده و نداده هات شکر ...
.................................................................................
پ.ن.1 : سال نو مبارک . قرار شده سال جدید بازم اکتیو بشم .
پ.ن.2 : بابا و مامان حاجی شدن :)
پ.ن.3 : التماس دعای خیر / یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 2:25 عصر روز
دوشنبه 91 فروردین 7
به لطف برادر خوبمون ، مدیر محترم وبسایت قافله شهدا ، و برنده شدن در مسابقه فرهنگی سایت مذکور ، به مدت یکسال این وبلاگ به سایت تبدیل و از این به بعد با آدرس : molaa.ir نیز قابل دسترسی می باشد.
باز هم از ایشون تشکر می کنم . / التماس دعا
نویسنده » نرگس » ساعت 12:43 صبح روز
جمعه 90 دی 30
هوالعلی الاعلی
سلام ، چند وقته احساس می کنم خیلی در حق مخاطبین وبلاگ کوتاهی کردم . خصوصأ اون عزیزانی که ازم سوال پرسیده بودن و منتظر جواب بودن .
مثلأ یکی از دوستان گرامی چند سوال راجع به ازدواج پرسیده بودند که از همین جا ازشون عذرخواهی می کنم و میگم که در اسرع وقت جواب میدم . البته اگه جواب من به دردتون بخوره .
چند تا از دوستان و همکاران قدیمی تبریک گفته بودن که از همشون تشکر می کنم و میخوام که دعای خیرشون پشت سرم باشه .
اما چیزی که خیلی جالبه توهین های یک مخاطب ! به اسم " آشنای غریب " هستش که اصلأ نمیخوام جوابی به توهین هاش بدم چون دلم براش میسوزه . مثل همیشه .... !
دوست گرامی شما که نمیتونی نظر ناشناس بذاری ، خب نذار چون فردا پس فردا من میام محل کارت اونوقت نمیدونم چطور میخوای چشم تو چشم من بشی .... خدا بیامرزه اونی رو که گفته : کافر همه را به کیش خود پندارد .... امیدوارم خدا هدایتمون کنه .
در آخر هم اینکه قراره از این به بعد بیشتر باشم و بیشتر بنویسم . قول میدم که لطف همه تون رو جبران کنم .
التماس دعای خیر/ یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 12:35 صبح روز
جمعه 90 دی 30
وقتی اسم کربلا میاد ناخودآگاه دل آدم پر غصه و دلتنگی میشه
حالا وقتی مسافر کربلا داشته باشی این دلتنگی بیشتر میشه
و هر چی این مسافر بیشتر بهت نزدیک باشه ، آه و حسرتت بیشتر ...
به اندازه خود کربلا دلتنگ کربلام ...
دلتنگ رقص اون پرچم سرخ روی گنبد ، قدم زدن تو بین الحرمین
دلتنگ کبوترهای حرم ...
شیش گوشه ، خیمه گاه ، علقمه ، کف العباس و ...
ارباب دلم خیلی تنگته ...
.................................................................................
پ.ن.1 : خیلی التماس دعا / یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 9:59 عصر روز
دوشنبه 90 دی 19
روضه خون بالای منبر میره
از زبون رقیه میگه :
بابا ؛ من پدربزرگم علی ِ که سر نماز انگشترشو به فقیر داد ؛
بابای مهربونم ؛ من عموم حسن ِ ؛ کریم اهل بیت ِ ؛
بابا ؛ من بابام حسین ِ ؛
بابایی خوبم ؛ ما کریم هستیم و کریم زاده ؛
اگه میگفت گوشواره مو میخواد خودم بهش میدادم ...
بابا حسین گوشام درد میکنه ...
این روضه منو از پا درآورد ... از اول محرم تا به امروز هر بار یادم اومده یه حالی شدم ...
السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین ...
یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 11:11 عصر روز
یکشنبه 90 آذر 27
« هوالعلی الاعلی »
روزهای سخت و پرتلاطمی رو گذروندم و بالاخره روز موعود رسید ... " سالروز ازدواج حضرت زهرا (س) و حضرت امیر (ع) "
از صبح بیدار شدم و کارهامو با عجله انجام دادم ؛ بارون خیلی شدیدی می اومد و من به تموم روزهای گذشته فکر میکنم ...
آخرین ساعت های مجردی رو دارم میگذرونم ؛ همه روزهای گذشته زندگیم عین یه فیلم از جلو چشمام رد میشه ؛
پر از حس های مختلف میشم ؛ گاهی دلم لبریز از امید میشه و گاهی پر از استرس ؛ گاهی صلوات میدم و گاهی دعا می کنم .
توی اون بارون از خونه میزنم بیرون و میرم هیئت بلکه یه کم فکرم آروم شه ؛ وقتی برمیگردم می بینم مهمون ها رسیدن ! بعد از چند دقیقه عاقد هم میرسه ؛
دقایق به سختی و البته شیرینی داره میگذره ؛ عاقد شروع میکنه : بسم الله الرحمن الرحیم ، النکاح سنتی فمن رغب عن سنتی ...
زیر لب دعای فرج رو زمزمه میکنم ؛ اشکام میخوان راهی واسه سُر خوردن پیدا کنن اما به سختی خودمو کنترل میکنم ؛ حس عجیب و وصف نشدنی ای دارم ؛ حس نزدیک شدن به خدا ... میگن موقع خوندن خطبه درب های آسمون باز میشه ، منم تند و تند دعا می کنم ؛
نگاه می کنم و می بینم دیگه فقط خودم تنها نیستم و یکی دیگه هم کنارمه ...
عاقد با صدای بلند میگه : عروس خانوم وکیلم ؟ چند لحظه مکث می کنم ؛ یه بسم الله الرحمن الرحیم از ته دل میگم و با صدای خیلی ارومی میگم : با اجازه پدر و مادرم بله ...
همه صلوات میدن و حاج آقا یه مقدار نصیحت میکنن و بعدش پدر و پدرشوهر 17 ربیع الاول رو هم واسه عقد دائم انتخاب کردن ؛
قبلأ خیلی شنیده بودم که بعد از خوندن خطبه خیلی چیزا عوض میشه اما واقعأ حس کردم که بعد از محرم شدن عجیب محبت سید تو دلم زیاد شده ؛ به چهره سید نگاه می کنم ؛ به نظرم نورانی تر از قبل شده ... خداروشکر می کنم و برای خوشبختی مون از حضرت زهرا و حضرت امیر مدد می طلبم ؛
بعد از رفتن مهمون ها توی همون هوا با آقاسید رفتیم مزار مرحوم آیت الله نجومی و مزار شهدا ؛ بعد هم رفتیم مزار شهدای گمنام ...
--------------------------------------------------------------------------------------------
پ.ن.1 : روزهای شیرین ، خاطره انگیز ، قشنگ و البته عجیبی رو داریم میگذرونیم ... برامون دعا کنید ؛
پ.ن.2 : همیشه دوست داشتم همسرم از نسل پاک سادات باشه ؛ خداروشکر که همسرم هم سید ِ ، هم اخلاقش و ایمانش رو از سادات به ارث برده ؛ جد همسرم هم به آقام امام حسین (ع) میرسه ...
پ.ن.3 : برای خوشبختی و سر و سامون گرفتن همه جوون ها دعا کنیم ...
پ.ن.4: پیشاپیش عیدبزرگ غدیر رو به همه تون تبریک میگم ؛ / خیلی التماس دعا / یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 11:28 عصر روز
چهارشنبه 90 آبان 18
آقا جان ؛ به خدا نفسم می گیرد در هوایی که نفس های تو نیست ...
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن.1 : انگار همین دیروز بود که گفتیم : در فصل خزان بهارمان می آید ... و باز امروز کرمانشاه خزان شد ...
پ.ن.2 : جای خالی خودت و عطر نفس هایت در این شهر بغض مرا می شکند ...
پ.ن.3 : دعای اول و آخرم : مستدام باشی رهبر عزیزم ؛
پ.ن.4 : امروز به لطف یکی از عزیزان " چفیه حضرت آقا " به من رسید ... حالی دارم وصف نشدنی ...
پ.ن.5 : کاش قدر بدانیم تو را ... و دعاهایت برای آمدن حضرت ولی عصر (عج ) زودتر تحقق پیدا کند ؛
پ.ن.6 : التماس دعا / یا علی و یا حق
نویسنده » نرگس » ساعت 9:1 عصر روز
پنج شنبه 90 مهر 28
آن روز که آمدی قیـــــــامت کردیم
با شور و شعف تو را زیارت کردیم
دیگر مرو پیشمان بمــــــان آقا جان
ما تازه به روی ماهت عادت کردیم
نویسنده » نرگس » ساعت 12:53 صبح روز
سه شنبه 90 مهر 26
عطر ولایت در ریه های این شهر جاری ست ، با همه ی وجود نفس می کشیم این روزها ...
نویسنده » نرگس » ساعت 1:13 عصر روز
دوشنبه 90 مهر 25
